дзяды
з зямлі адыйдзе пакаленне,
ў якога вырас на каленях,
пакіне на крыжах каменных
свае імёны і гады.
Калі памруць мае дзяды,
у тое ж самае імгненьне
ўключыцца адлік забвеньня,
ці будзе мне ставаць цярпеньня
ў адведкі езьдзіць на клады?
Калі памруць мае дзяды,
адчуўшы сэнс у слове страта,
заўважу як старэе тата,
якой пустой здаецца хата
бяз гукаў іхнае хады.
Калі памруць мае дзяды,
мяне таксама стане меней,
падоўжацца ад свечак цені
і падмацуюцца сумненьні,
што й я ўжо не малады.
Свидетельство о публикации №108032400031