Калі навокал адны эгаісты
Знікае вера ў бескарыслівасць
Страчваецца да людзей павага...
Дзе ж дабрыня, чысціня і адвага!?
Няўжо ў нялегкі наш век
Забылі, што есць Чалавек
З адкрытаю шчырай душою,
З працягнутай кволым рукою?
Вы ўсмяхнецесь: Звалілася з неба?
Хітрым, упартым, нахабным быць трэба!
Сам за сябе,а іначай ніяк
Вы не даб’ецеся шчасця аднак.
Я адкажу з усей праматою,
Што не пайду дарогай такою,
Такой быць я не хачу, тым больш не сумею!
Я аддаю пашану сумленню!
Крык душы
© Copyright: Настачка, 2008
Свидетельство о публикации №108022501707
Свидетельство о публикации №108022501707
Рецензии
Привет, землячка. Дзякуй за нядрэнны верш.
Жыве Беларусь!!!
С поддержкой, Царь.
Здравствуйте Царь 28.02.2008 23:05 • Заявить о нарушении
Жыве Беларусь!!!
С поддержкой, Царь.
Здравствуйте Царь 28.02.2008 23:05 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.