Наша Родина

Наша Родина – мала,
Но она прекрасна!
Наша Родина – родна
И слегка несчастна.
Наша Родина – темна
И слегка опасна.

Наша Родина нужна
Вся она твоя, моя!

Иногда она чужа,
Феодалу иногда
Подобна Родина моя.
Наша Родина – река,
Все же не напрасно
Утопила дурака,
Жившего несчастно…

Степи, горы, реки, лес:
Все твое, к другим не лезь!

Наша Родина – она
Не сдавалась никогда.
Пусть колола иногда,
Все равно она одна!

Наша Родина – сестра.
Одинокого бойца
Вспоминала не всегда
Иль давила до конца!

Нашу Родину с утра,
Сонную в тумане,
Поливают из ведра
По уши в обмане!

Наша Родина грозна.
Хлещет спину палкой,
Если будь ее вина –
Притворилась жалкой…

Наша Родина – одна.
Не забудь же иногда,
Когда пафоса полна
Заглянуть в ее глаза!


Рецензии