Два пiсьменнiкi на бел. яз

Аб тых пiсьменнiках Беларусі, якія пісалі вершы ў то час, калі гэта было забаронена ўрадам.
------------------

Вы даслухайце да кропкі тое,
Што я вам скажу.
І падумайце хвілінку:
"Як я жыў і як жыву?
А ці многа ўжо я знаю?
А ці многа я магу?
Ці паэтаў успамінаю?
Ці люблю, ці не люблю?"

Вы дастаньце з полкі кнігу,
Вы змахніце даўні пыл.
Пралістайце,прачытайце,
Аб чым верш вам гаварыў?
І адкуль ен тут з’явіўся,
Гэты мілы сэрцу верш?
Ен на поўцы запыліўся.
Зачакаўся ен мяне.

Хто чытае часам вершы,
Той багаты ў душы.
А калісьці, у мінулым,
Два пісьменнікі жылі.

Хоць даўно ўсе гэта была,
Многа часу ужо прайшло,
А Радзіма не забыла,
Што да як тады было.

Жыць было тады не проста,
Цяжка была працаваць.
Але вершы для народа,
Памагалі існаваць.

Два пісьменнікі зрабілі
Многа добрага ў той час.
Іх судзілі, іх каралі,
А яны жывуць у нас.

Хоць даўно ўсе гэта была
І даўным-даўно прайшло,
Але помніць вершы будзем.
Будзе з імі нам святло.
-------------------------
Каб знайсці на ўсе адказы,
Прапаную пачытаць вам я вершы.
Не адразу, але трэба спрабаваць.