Перамога
Прагрымела пачвара Вайна!
Нечакана падкраўшыся ў ранку
Безлiч гора прынесла яна!
И дзяды нашы мужна паўсталi
Супраць лютых чужынцаў-звяроў
Колькi жыццяў яны аддавалi,
Каб стаць незалежнымi зноў!
За родны куточак, за Беларусь,
За блакiтнае неба, за волю
,,Памiраю, але не здаюся..!”-
пiсаў салдат тыя словы крывею.
А колькi жанчын засталося адных!?
Матулi, сястрыцы и жонкi
Сыноў, братоў i каханых сваiх
Са слязьмi правадзiлi на бойку!
Але надышоў справядлiвасцi час
Перамога, якую чакалi
Памяць жыве хай у кожным з нас,
Каб нашчадкам яе перадалi!
Да зямлi пакланiцца павiнны
За той здзейснены подзвiг дзядоў!
Было б сення жыцце ўсей краiны
Немагчыма без нашых байцоў!
Свидетельство о публикации №108020402269
Нашчадкі павінны пакланіцца тым байцам, якія загінулі за Перамогу і тым, якія з Перамогай прыйшлі да сваёй роднай краіны. Ўсім тым людзям, якія зрабілі магчымым нашае жыццё. Паклон ім да зямлі!
І Вам дзякуй вялікі за гэты верш!
З цяплом і уздячнасцю, Ірынка (*___*)
Кабанова Ирина Евгеньевна 20.02.2008 11:36 Заявить о нарушении