па п'есе Я.Купалы
Адвечная песня - мужыцкая доля,
З ім побач і холад, з ім разам і гора,
Мужык-беларус свой лес валачэ,
Не бачыў свет гэты долі гарчэй.
За ім па пятам зноўку голад крадзецца,
І бьецца трывожна мужыцкае сэрца.
І хочацца крыкнуць, але голас не мае,
І моўчкі зауседы сябе ен канае:
,,Навошта на гэтым я свеце?’’…
Але ж побач жонка і дзеці
Устань, уздымісь над сабою,
Ты зразумець павінен душою
Калі толькі долю сваю папракаць,
То будзеш заўседы сядзець і чакаць
Скарб, які зваліцца з неба,
Таму што рабіць анічога не трэба
Але даражэйшы той скарб, што маешь -
Зямля - твая жонка, якую кахаешь,
І з песняй, калі ты ідзешь за сахою,
І сонца на радасць гарыць над табою,
Не трэба на свет увесь лаяцца,
Бо з працай і розумам з бядой можна справіцца!
Адвечная песня
© Copyright: Настачка, 2008
Свидетельство о публикации №108020402015
Свидетельство о публикации №108020402015
Рецензии
Настя, предлагаю Вам "Сообщество Друзей Беларуси" - коллективную страницу белорусских авторов Стихиры и людей, любящих нашу страну. Ссылка на моей странице в рекомендованных авторах.
Экологиня 04.02.2008 14:27 • Заявить о нарушении
Экологиня 04.02.2008 14:27 • Заявить о нарушении