***
Спачатку, бадай, да цябе,
Я думала, гэта – жарты,
А чула прызнанні твае.
Ня хутка цябе зразумела,
Калі ты далёка ўжо быў,
Змяніўся, магчыма, адразу
Пачуцці свае ты забыў...
Навошта тады тое была,
Навошта ты пішаш лісты?..
Каханне сваё я храніла,
Ды толькі ня любіш ўжо ты...
Свидетельство о публикации №108010803297