Што жа ёсць за дзвярыма
памяці нашай?
Зазіраю і няпэўна
паціскаю плячыма.
Там нямала турботаў,
Ёсць там месца каханню,
І замнога надзеяў,
Што не мусілі спраўдзіцца...
У былым, што памерла,
Я знайду і прызнанне,
Расшукаю і веру, што яшчэ не пагасла,
Там журба, і самота, і навек раставанне...
Не вярнуць тых памылак,
І няспраўджаных мараў,
Незабыўных усмешак
І нядобрых парадаў.
То мінулае сцерлася
З памяці лю'дскай,
Толькі я не забылася
І не вярнуся...
***
© Copyright: Катя Дубовская, 2008
Свидетельство о публикации №108010803291
Свидетельство о публикации №108010803291
Рецензии