Не кранайце маёй душы...

Не кранайце маёй душы,
Не кранайце ні гукам, ні словам!
Не зрывайце зажыўшыя швы,
Не пілуйце мяне на паловы!

Не чапайце думкі мае –
Не ламіцеся ў шчыльныя дзверы,
Не тапчыце надзей па вясне
Ды не рухайце светлае веры!

Не цягніце ўсмешку з мяне –
Не нявольце маіх пачуццяў!
Хай унутраны свет гвалт абміне,
Хай не ные сэрца ў грудзях!

Не кранайце цела майго,
Не датыкайцеся брудным позіркам!
У непранікальную коўдру захіну я яго
Ды на дне пахаваю празрыстага возера.

Буду ззяць нібы дзіўная перліна
Скрозь цемру вады штодня...
Згубіла сябе... Ні ў чым не ўпэўнена...
Хіба зможа хто іншы зразумець маё “я”?..


Рецензии
здорово что ты знаешь 2 языка)) и пишешь стихи на обоих!

Никифор Комнин   02.01.2008 21:43     Заявить о нарушении
Спасибо). Но если честно, этот стих - случайность..)

Ассоль Самойлова   02.01.2008 23:00   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.