Саше
Ты маляваў на крылах матылька
І фарбы разляталіся па свету.
У іншых вымярэннях гасцяваў,
Але вяртаўся зранку летам.
Былі мы вельмі блізка да нябёс,
І час гублялі ў нашай спадзявальні.
Прысягу слоў аддалі жабракам,
Тым, хто не зведаў феерверк кахання.
У лабірынце дзён штурхаў натоўп:
Звычайнасць думак і сумненняў звенні.
Мы падалі, каб узлятаць ізноў,
Мы кралі вернісажныя адценні.
Дарогі сну палётам сталі днём,
Дзе мы знікалі, абнаўлялі крылы.
Я запаліла ружы светам мар,
Каб нам сустрэчы прыдавалі сілы.
22.09.2003.
Свидетельство о публикации №107122200353
с теплом...
Александр Канторович 25.12.2007 16:12 Заявить о нарушении
А по поводу - не мне - если стихи печатаются на сервере, значит, они уже идут своей жизнью и предназначены для всех и для вас тоже... ведь, в них свой мир... Искренне, АЯ
Анжелика Янковская 30.12.2007 18:08 Заявить о нарушении