Я люблю, калi няма нiкога –
Вулiцы сумныя.
Гэта дождж iдзе ад Бога.
Па хатах - усе разумныя.
I я адзiн iду ў далечыню,
Няма нiкога.
I я адзiн гляджу ў далечыню,
Сяброў ня многа.
Разумныя сябры дый ворагi
Сядзяць па хатах,
Ляжаць, ядуць дый многа iх,
Такiх занятых.
А дождж iдзе, мочыць вулiцы
Шэрыя, пустыя.
I ноч iдзе, да хатаў тулiцца,
Дзе мы нямыя.
Дождж i ноч
© Copyright: Виталик Писарик, 2007
Свидетельство о публикации №107111501381
Свидетельство о публикации №107111501381
Рецензии