Акыр заман!

Биртууганым дуйно уруп кель,
Азгыр менен пайдалганын жель,
Сурак кезде жанын сый албайт,
Рух олгондо кайтып баралбайт!

Коомду сакта душманга бербе,
Танды чайнап кемирбей тийбе,
Алкы тыйып байкушту жемде,
Жанбергенге сыйдардан изде!

Тоскол кылсан динге - бечара,
Какыр жуткун бостоп ыйлаба,
Дин булагын пайда сутун жут,
Каршыктабай иччи Ата-журт!

Акыр заман жанды курчутпа,
Кудай берген танды чочутпа,
Дуйно урдук, терди сыйырба,
Кыргыз элди андып талатпа!

Мун артыктар динге жолонбо,
Кошоктор келбесин, болунбо,
Куран окуп эльден чык корбо,
Пайдакоруп динге карш олбо!

Таш журогун суйго жолобой,
Дин таркатса мани тушунбой,
Маймылданып элди каталайт,
Сурак кезде тискин жасалайт!

Чын чурокту, Аллак тазалайт,
Бата берип, колдоп, такалайт,
Сый бергенде, рухту которот,
Булактарын жайын корсотот!

Ойдорундун кирин жанчыла,
Пейилденип сыйдан кайтала,
Пайда кутуп сыгып унтотпой,
Сезим ачкын, тозокту кутпой!

Акыр заман жанды курчутпа,
Кудай берген танды чочутпа,
Дуйно урдук, терди сыйырба,
Кыргыз элди андып талатпа!

МУХАММАД КЫРГЫЗ, ОКТЯБРЬ АЙЫ, ОШ, 2007 ЖЫЛ