(З нізкі "Дрэва")
VI
- Што адчуваеш, нешчаслівая
Чарэшанька мая азяблая?
- Баліць, баліць кара застыглая,
Сон ледзяны душу зацягвае.
- Аб чым шкадуеш, легкакрылая?
Цяжар – у зямлі, а неба – лёгкае.
- Ах, адарвацца стане сілы мне,
Ды каранямі я – з сяброўкамі.
- Навошта плакаць несуцешна так,
І ў чысціні – навошта каяцца?
…Ад ветру ўздрыгвае чарэшанька,
Квет белы долу асыпаецца.
6. Чарэшанька
© Copyright: Ангелина Добровольская, 2007
Свидетельство о публикации №107100600322
Свидетельство о публикации №107100600322
Рецензии