Свет-тэатр
Жыццё—дрэнная пастаноўка.
Акцёры забываюць словы.
Актрыс не сцягваюць карсеты
Твары белыя, бы крэйды,
Выпацканыя танным грымам.
І нават самы стойкі гуманіст
Званітаваў бы ад такой ігры.
І фальш чуецца ў дыялогах,
Бо Бог—дрэнны сцэнарыст.
Свидетельство о публикации №107081301297