Никто не хотел умирать, Никто не хотел жить. 06 pf

Никто не хотел умирать,
Никто не хотел жить.
Никто не хотел колом стоять,
Никто не хотел на колу сидеть.

А можно ли было иначе?
А можно ли было по-дружески?
По ним жить – старея и плача,
По нам – в соколином замужестве.

Но никто не хотел закапывать,
Никто не хотел быть закопанным.
Никто не хотел мясо рвать,
Никто не хотел быть порванным.

А на даче поспела клубника,
Де нет ртов, чтоб отведывать сочное.
Смотреть вверх, чтобы ветра накликать,
Для себя и для тех, кто нарочно.

Так никто не хотел убегать
И никто не хотел оставаться.
Ни один не хотел сердце брать,
Ни один – с ним расставаться.

Недалёкое двигает ближним,
Ноги в пляс идут по стеклу.
Назывался червём только книжным,
И наелся, и стёрся в муку.

Никто не хотел слушать голос,
Никто не хотел говорить.
Никто не умел резать колос,
Не учились его же растить.

По пятам за собой,
По пятам за призрачным прошлым.
Да хоть веселись, хоть волком вой –
А дальше ли будет хорошее?


Рецензии