Кшталту музы

 Забылася ты на мяне…
 А я цябе даўно чакаю,
 Як Сонца промні на вакне!
 А Ты са мной не размаўляеш…

 Ты ўсё са мной, ці ужо няма
 Цябе? І след згубіуся ў свеце?
 Ты і свабода, і турма –
 Мая да болю! На камеце
 Касмічны рэжаш, мо, абшар,
 Шукаеш лепшага служаку…
 А я не бачыў нат Твой твар!
 Ну пакажыся ж небараку!

 Хоць шмат чаго казала мне,
 Ніколі не глядзела ў вочы.
 Не размауляў з Табою, не.
 Пісаў Тваё ўсё, як Ты хочаш!

 Ды Час бязлітасна ірве
 Кантракт, што гралі струны ветру!
 Са мной Ты болей не жывеш.
 Твайму я не патрэбен свету…

 С мной так хораша Табе ж
 Было, як мне было з табою?
 Напэўна не, што прэч ідзеш,
 Парваушы сувязі з душою…

 Дай перад тым, як паляцець,
 Пазахапляцца прыгажосцю!
 Гімн развітальны дай прапець!
 Паслухай без крыўды і злосці.

 Даруй мне мой няўмелы слог! –
 Надзеяў я Тваіх не спраўдзіў.
 Мой гонар дар Твой перамог,
 Я сам сабе нахабна здрадзіў…

 Хвіліначку! Не адлятай!
 Даслухай! Мармачу слюнціва…
 Скажы! Сакрэт не пакідай!
 Хто ты?.. Смяецца вецер хціва…
 снежань 2005г.