Думкi

 Цішыня, я пры святле.
 Лямпа зноў мая сяброўка.
 Ноч. Даўно ўсе спяць, але
 Сну няма майму алоўку.

 Думкі не пускаюць спаць,
 На паперу йсці не хочуць...
 Заўтра ж рана ўставаць!..
 Белы ліст, у трансе вочы...

 Зноў не слухаюць мяне
 Думкі-фарбы, як мастака
 Пэндзілак-аловак пхне
 Літар шэры строй... Пісака

 Не адпушчаны спачыць,
 Патануць у белым снезе,
 Думкі цалкам адключыць!..
 Па паперы белай лезе
 
 Незнаёмы літар строй -
 Шэрых, брудных ды нязграбных
 Няўмелаю ігрой
 Думак блытана-нахабных.

 Белы снег майго ліста
 Брудзяць думкі, ноч нірваны.
 Розум просіць жывата,
 І паспаць, уставаць бо рана...
 24.11.2005г.


Рецензии