Якая прыгожая ты у мяне!
Якая чароуная, марная!
Шукаючы зоркi, у синяве
Твайго небасхiла туманнага,
Я шчасце знаходжу тое, сапрауднае,
Якое ёсць тут, на зямлi.
Вяснавы подых лятае у паветры
I таюць апошнiя белыя сны.
Вось i зарвалi халодныя ветры
Зiмовыя каляндара лiсты.
Я насалоджваюся кожнай хвiлiнкай,
Кожную ведаю сцежку тваю!
Як добра жыць пад мiрным блакiтам…
Жыць i любiць на родным краю!
Пасля доугiх жыццёвых шляхоу,
Я спынюся…
Паклiчуць мяне з далёк, але я,
Я тут! Я з табой назаужды застаюся!
З табою адной, Радзiма мая!
Радзiма мая
© Copyright: Елизавета Столяр, 2007
Свидетельство о публикации №107050901429
Свидетельство о публикации №107050901429
Рецензии
Вельми прыемна было убачыць верш на маёй роднай мове.
Анёл Твярдзислау.
Ангел Твердислав 09.05.2007 15:09 • Заявить о нарушении
Анёл Твярдзислау.
Ангел Твердислав 09.05.2007 15:09 • Заявить о нарушении