Тры анёла
Сяджу на кухні я,
У чайніку вада,
Я чаю цеплыні даўно чакаю.
А часу ўжо зашмат,
Трымаю шакалад,
Каляхаваць мой чайнік пачынае.
А нада мною столь,
Анёла тры на ёй,
Зноў за вячэрай зверху назіраюць.
Тры генія маіх,
Прымаюць цёпла ўсіх,
У хаціну хто маю калісь трапляе.
На кухне я сяджу,
На геніяў гляджу,
І чайнік мой даўно ўжо каляхуе.
Што часу ўжо зашмат,
Што тае шакалад,
З анёламі ў кантакце не хвалюе.
Духоўнасць, светлыня,
Нябёсаў чысціня, –
Усё гэтае яны мне падаруюць.
Ахоўваюць ад бед,
І творчы дораць свет,
Паўсюль у жыцці са мной яны вандруюць.
21.11.2004г.
Свидетельство о публикации №107042400009