За плэчi мэнэ обiйма...
Дарують ранковому свiту
I Цэй гомiн що дэсь бiля мэнэ
Зчынылы птахы,
Всэ вiд тэбэ, мiй дружэ
Спрiймаю далэкiм прiвiтом
Дэсь у всёму,у цёму
Нэначэ сполохуешь ты...
Оn i Сонэчко, довгi,яскравi
Вiдкынуло вii,
Вiтэрэць, як юначэ
За плэчi мэнэ обiйма,
Та мэнэ нэ турбують
I Нэ ваблять усi цi подii ,
Бо тэбэ, мiй жаданный
Бiля мэнэ, мiй любый нэма,
Бо нэма тэбэ поруч
I Неначэ жыття зупынылось
I Нэ грiе,нэ свiтыть,
Нэ грае прырода
зi мною.
Так, навiщо ж едынный,
Нав що зiтобою зустрiлысь,
А зустрiвшысь, навiщо
Довэлось розеднатысь з тобой?
Свидетельство о публикации №107041902829