За плэчi мэнэ обiйма...

 I Цi вiты що начэ цiлунок
 Дарують ранковому свiту
 I Цэй гомiн що дэсь бiля мэнэ
 Зчынылы птахы,
 Всэ вiд тэбэ, мiй дружэ
 Спрiймаю далэкiм прiвiтом
 Дэсь у всёму,у цёму
 Нэначэ сполохуешь ты...
 Оn i Сонэчко, довгi,яскравi
 Вiдкынуло вii,
 Вiтэрэць, як юначэ
 За плэчi мэнэ обiйма,
 Та мэнэ нэ турбують
 I Нэ ваблять усi цi подii ,
 Бо тэбэ, мiй жаданный
 Бiля мэнэ, мiй любый нэма,
 Бо нэма тэбэ поруч
 I Неначэ жыття зупынылось
 I Нэ грiе,нэ свiтыть,
 Нэ грае прырода
зi мною.
 Так, навiщо ж едынный,
 Нав що зiтобою зустрiлысь,
 А зустрiвшысь, навiщо
 Довэлось розеднатысь з тобой?
 
 


Рецензии