П сьмо...

Виктор Воронов
Ты прабач, я пачаў забываць...
Я так доўга не бачыў цябе...
Іншы вобраз пачаў усплываць,
У маёй сівой галаве...

Цяжка голас цяпер мне твой ўспомніць,
Поўны дзінай, чароўнай пяшчоты...
Толькі сэрца маё усё гамоніць:
- Я ж памру без яе з адзіноты!

Ты была для Купалы чароўнай крыніцай,
Багдановіч санеты пісаў для цябе...
Але ж знікла ты ў навальніцах...
Мы ж... пакінулі маці ў бядзе...

Ты вяртайся да нас, не крыўдуй.
Нам няўтульна так жыць, без цябе...
Ты прабач, я пачаў забываць...
Я так доўга не бачыў цябе...

10 красавіка 2007


© Copyright: Виктор Воронов, 2007
Свидетельство о публикации №107041800061
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Виктор Воронов
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Виктор Воронов