3.
…Зліцца, знікнуць, сысці –
з наплываючай ночы,
ад сівых крумкачоў
і засмучаных дрэў…
але гэты матыў –
несуладны, сірочы,
але гэты скрыпічны –
ўладарны, прарочы, -
але гэты крынічны
пранізлівы спеў!..
Не адчуўшы, насунуць
капялюш адзіноты…
А ў змроку пульсуе –
скрыпка? Кнігаўка?
Хто ты?
З нiзкi Спевы роднага краю. 3. Злiцца, знiкнуць, с
© Copyright: Ангелина Добровольская, 2007
Свидетельство о публикации №107041700263
Свидетельство о публикации №107041700263
Рецензии