Вiншую з гадавiнаю... растання

* * *

Віншую з гадавінаю…
 растання.
Грамніцы прамінулі,
 лёд растануў,
і пазакрасавіцкі успамін
адкрасаваўся краскай -
 першацветам.
І сонца пакацілася на лета.
І зноў –
 гудзе пчала, цвіце язмін,
і сябра мой у свеце –
 не адзін.

Калі ж табе самотна,
 скрушна стане,
успомні:
 “…з гадавінаю растання”.


Рецензии