Iзноў збягаю я ад рэчаiснасцi, але
Мой розум думкi злыя насцiгаюць.
Здаецца – не пазбавiцца ад iх – канец
Мне мроiцца, анёлы тры лятаюць.
Крывёю продкаў выкупiлi мы, свой дзень
Сённяшнi з кiпцюроў пачварнай цемры;
Ды клiча кроў, зноў б’е жывы струмень,
Ён – сiмвал памяцi, ён – жаль ды боль празмерны.
У адказе мы за заўтрашнi ваш дзень,
Чырвоных кветак кроў вам будзе успамiнам верным:
Не паўтараць памылак продкаў, i прамень
Жывога сонца вам засвецiць светам мiрным.
9.05.2004г.
Уцёк
© Copyright: Константин Постоянный, 2007
Свидетельство о публикации №107040600049
Свидетельство о публикации №107040600049
Рецензии