+ + +
...У каханні –
не прызнаюся ніколі,
каб думкаю суладдзе
не парушыць.
Ды каласы схінаюцца у полі,
І Лік Нябёсны –
між галінаў грушавых...
Струменіць жыццядайная крыніца,
І Неба расхінутае – як кніга:
Прыпасці б да яе –
і наталіцца,
І мудрасці адвечнае напіцца,
І гаркаты жыццёвае пазбыцца –
Каб у малым адкрылася –
Вялікае...
У каханнi не прызнаюся нiколi...
© Copyright: Ангелина Добровольская, 2007
Свидетельство о публикации №107040500095
Свидетельство о публикации №107040500095
Рецензии