У вёсцы той, што
Калісьці свяціла святло,
Зараз цемры сцяг.
Ён забраў нашы душы,
Сапсаваў нашы думкі
І жыццё стала палонам.
Але не заўсёды гэтак было,
Чуліся гоман і смех,
Танцы і песні заўсёды,
Жадалася жыць і квітнець!
Няма радасці зараз,
Цемра з'ядае святло,
Так будзе датуль,
Пакуль чалавек –
Марнуе жыцці цяпло!!!
10 10.06
Жыццё у палоне
© Copyright: Екатерина Дубовец, 2007
Свидетельство о публикации №107033100055
Свидетельство о публикации №107033100055
Рецензии