У вёсцы той, што
Калісьці свяціла святло,
Зараз цемры сцяг.
Ён забраў нашы душы,
Сапсаваў нашы думкі,
І жыццё стала палонам.
Але не заўсёды гэтак было!
Чуліся гоман і смех,
Танцы і песні заўсёды,
Жадалася жыць і квітнець!
Няма радасці зараз,
Цемра з'ядае святло,
Так будзе дагэтуль,
Пакуль чалавек -
марнуе жыцця цяпло!!!
Цемра!
© Copyright: Екатерина Дубовец, 2007
Свидетельство о публикации №107030300055
Свидетельство о публикации №107030300055
Рецензии