Voorbij het punt...

De politie komt eraan.
Ze hebben het op ons gemunt.
Ze naderen met vaste tred
en een ondoorgrondelijke blik.

Ze doen hun routinemissie:
een uitspraak voorlezen
en ons onderwerpen.
Het is allemaal voorbij!
De bestemming: een uitzetcentrum!

Ons kind van zes jaar
klemt zichzelf stevig aan ons vast.
Hij verwacht iets onbegrijpelijks
met zijn kinderlijke waarneming,
maar het boezemt hem wel angst in!

Wij zijn voorbij het punt
waar we nog iets te verliezen hadden.
Onze hersens zijn vervuld
met ontzetting en afgrijzen.
Wij pakken elkaar vast
in een krampachtige greep:
alledrie........een lichaam!

Een getraumatiseerde geest van de vrouw,
in haar eigen land
door een wrede hel van geweld gegaan,
kan het aan het eind
niet meer dragen.
Een wanhoopskreet!!!

De schreeuw van het kind
vermengt zich
met de kreet van zijn moeder.
De eerste zenuwslopende schok!

Duizenden kinderen
met een zware schok
binnen de grenzen van het kleine land.
Wie stemt ermee in de beul te worden
op een koelbloedig bevel?


23 januari 2006