Iдуць снягi
А над Нямiгай — праз гады
Iдуць снягi, iдуць...
I я вяртаюся сюды,
Каб голас твой пачуць.
Бялее ранiшнi мароз
На локанах тваiх.
А на шчацэ — сцяжынкi слёз.
I я цалую iх...
Згубiла рэчка берагi,
Цяпер тужыць дарма...
Прыходзiць час плацiць даўгi,
А чым плацiць — няма...
Пайшоў упрочкi я наўпрост.
Але куды iсцi?..
Няма дарог, размыты мост,
I вецер у трысцi...
Свидетельство о публикации №106110100406