Herinneringsbeeld - 2

Nu ik, tien jaar later,
in moeilijkheden verkeer,
gestadig en aanhoudend wegzak,
gedurende een strijd op leven en dood,
herinner ik me mijn oude nachtmerries
die iedere keer terugkwamen
gedurende enkelen opeenvolgende jaren,
waarin telkens
hetzelfde droombeeld verscheen:

Alsof ik vlieg in een vliegtuig
met een onbekend doel,
dat plotseling begint te hellen
en neer te storten.
Door het raam zie ik met ontzetting
de aarde tegemoet snellen.

Schrik en een gevoel
van het nabije eind van mijn leven
verstenen mijn lichaam en geest,
terwijl ik neerstort
in een ononderbroken val,
verloren in de tijd en vergaan in angst.

Ik herinner me dat deze nachtmerries
mij hebben vervolgd
gedurende enkele opeenvolgende jaren,
alsof ze op voorhand vertelden
over het komende familiedrama.

Pas nu ik, lang daarna,
in de problemen zit,
uitgeput door de strijd op leven en dood,
besef ik de betekenis van die voorspelling,
mij gebracht
door een onpeilbare kracht.
 
We zijn voor jaren beland
in een diepe duisternis.
Met z`n drieёn, hand in hand,
onze zoon bij ons.
Maar onze dochter, de arme ziel,
bleef alleen achter
sinds het vliegtuig ons bracht
naar een ander deel van de wereld.
Ons gezin werd in tweeёn gesplitst.
Elk deel met een gebroken hart.

Onze dochter, onze arme kleine meid,
is ook slachtoffer van het levensdrama.
Moederziel alleen opgroeiend
in deze wrede wereld.
Een eenzame zwerver ondergedompeld
in een vloed van tranen,
jaren achtereen gaande
over een pad vol doornen.

Wat zal er van haar worden?
Wie zal haar helpen
de juiste weg te kiezen?


28 januari 2006