“Бывай”... як рэха, далятаюць словы.
Апошні крок – і больш я не твая.
Табе я ўдзячна за пачуцце тое,
Што абудзіў ты подыхам цяпла...
Апошні крок – і буду птушкай у вырай,
Ўзмахну крылом – бывай, мой светлы дух” –
З пакутамі я сэрца адпусціла
Туды, апошні промень сонца дзе патух...
Я адпускаю тваё сэрца вольна,
Сама душою адлятаю ў рай.
І толькі стогнуць раны ў сэрцы болем,
І зноў, як рэха, ціхае “бывай”...
02.10.2006
Бывай
© Copyright: Дарья Пыхалова Сёмуха, 2006
Свидетельство о публикации №106101001818
Свидетельство о публикации №106101001818
Рецензии