Малюнкам паўстаеш у марах,
Твой легкі стан, нібы анёл,
А вочы: Прыпяць, Нёман, Шчара –
Увесь блакіт тваіх азёр.
Твая ўсмешка як вяселка,
Што ўзнікае за дажджм.
Твае ўсе мары – гэта зоркі,
Што незгасальным жгуць агнём.
Ты ў душы маей як сонца,
А можа, нават, і ярчэй...
Радзіма! Тво палёт бясконцы,
Бо ў сэрцы назаўжды ў мяне!
25.02.2006
Малюнкам паустаеш у марах
© Copyright: Сёмуха Дарья, 2006
Свидетельство о публикации №106092201305
Свидетельство о публикации №106092201305
Рецензии