Шэрае неба ад куль пачарнела,
Свістам і гулам напоўніла ўсё;
Хаты ш вёсках датла пагарэлі,
З імі ўсе: і стары, і дзіцё...
Скінуўшы жах і пакуты ўсе з твару,
Кінуцца ў бой і стары і малы,
І, не звяртаючы ўжо на пажары,
Скінуць з сябе катаў тых кандалы.
З ворагам б’юцца – ратуюць Радзіму!
Тыя ж – звяры, што не маюць душы...
Усё вырашаюць імгненні, хвіліны,
Каб катаў бяздушных перамагчы.
Вераць: на землі Радзімы ўстане
Сцяг перамогі чырвонай зарой!
І за ўсе цяжкія выпрабаванні
Змогуць набыць свой душэўны спакой!
Студзень 2006
Вайна
© Copyright: Сёмуха Дарья, 2006
Свидетельство о публикации №106092001051
Свидетельство о публикации №106092001051
Рецензии