Краіны роднай шумныя прасторы,
Прыроды зіхаценне на зары –
Я памятаю ўсё: і тыя зоры,
Што паўставалі марамі ўначы.
Ніхто не заўважае прыгажосці,
Якою поўніцца усё наша жыццё,
І тое ззянне сонца з весялосцю,
Што кожны дзень асветліць раптам ўсё.
А я вось захапляюся цудамі,
Што напаўняюць Беларусь. І кожны крок,
Ступіўшы, быццам хмарка, над палямі,
Здаецца крокам у жыццё само.
Я вам, сябры, скажу, што ўсё павінны
Цаніць і берагчы так, што ёсць моц,
Таму што ў нас адзіны край – Радзіма,
Любіць яе павінны мы да слёз!
2005
Радзiма
© Copyright: Сёмуха Дарья, 2006
Свидетельство о публикации №106090801772
Свидетельство о публикации №106090801772
Рецензии