Апошні дзень, апошнія часіны
Ты дажываеш сярод нас, прастых людзей.
За што так Беларусь не любіць свайго сына,
Што ўсіх сялян прымусіў да падзей?
За перамогу, за правы, за волю
Змагаўся ты, аддаючы ўсё.
Ты лепш за ўсіх сялянскую знаў долю,
Іх цяжкае, складанае жыццё.
Ты аддаваў усё: любоў, свае ўсе моцы
І веру ў жыццё, у лепшы лёс.
У выніку пазбавіўся эмоцый,
Таму што шмат на свеце бачыў гора, слёз.
Мы “дзякуй” гаварым табе вялікі,
Бо ты унёс у нашы душы яркі свет,
Ты абнадзейваў, не даваў панікнуць.
У гісторыі краіны ты прасвет!
2005
Пра Кастуся Калiноускага
© Copyright: Сёмуха Дарья, 2006
Свидетельство о публикации №106090801769
Свидетельство о публикации №106090801769
Рецензии