Гарыць зары касцёр –
І мне ў вачах світае:
Міхалішскі касцёл
Здалёк мяне вітае.
І я рад павітаць
Стагоддзяў сувязнога,
Пачціва шапку зняць, -
Пачуццяў добрых многа.
Бацькі тут бралі шлюб
І тут мяне хрысцілі,
І я за іх – малю,
Што так мяне расцілі.
За восем вёрстаў я
Хадзіў сюды маленькі
З дарослымі, - стаяў
Цярпліва на каленях.
А Бог на свеце ёсць, -
Не мог таго не бачыць
І іскраю сваёй
Так шчодра не аддзячыць,
Што з неба ўпала мне,
Як зорка залатая...
У роднай старане
Касцёл мяне вітае.
У Мiхалiшках
© Copyright: Станислав Володько, 2006
Свидетельство о публикации №106080200682
Свидетельство о публикации №106080200682
Рецензии
Прыгожы верш. Дзякуй.Мабыць я маю да гэтага якосьцi дачыненне?
Анастасия Сазанкова 15.08.2006 17:18 • Заявить о нарушении
Анастасия Сазанкова 15.08.2006 17:18 • Заявить о нарушении