Запыталася хата:
- Што так доўга не быў,
Што ты маме і тату
Пакланіцца забыў?!
Не знайшоўся з адказам
На пытанне у лоб,
Ды з маленства адразу
У вачах усплыло:
Я стаю на парозе,
Абхапіўшы вушак:
- Мама, глянь, ці падрос я? –
Зазвінела ў вушах!..
Запыталася хата:
- Што так доўга не быў,
Што ўваходзячы,
раптам
Гуз на лобе набіў?!
Запыталася хата...
© Copyright: Станислав Володько, 2006
Свидетельство о публикации №106072600511
Свидетельство о публикации №106072600511
Рецензии