Pak een ster

Het loopt tegen de nacht.
Ik zit in de kamer
en kijk door het raam.
Eenzaam en treurig
bewonder ik de prachtige
vuurrode gloed van de zonsondergang.

De nacht valt.
De natuur slaapt.
Mijn verdriet harmonieert
met de muziek
die nu door mijn kamer klinkt.

De fascinerende golven van de muziek
absorberen mijn verdriet
en zweven er mee weg,
hoog in de lucht,
waar de nacht sterren heeft
uitgestrooid over de hemel.

Mijn peinzende ogen
zijn op daarboven gericht.
De hemel laat af en toe
een ster vallen,
alsof hij wil zeggen:
"Pak er ййn, mijn vriend.
Je mag kiezen."


16 november 2005


Рецензии