Afwachting

Vijf jaar geleden balde
de hele wereld zich voor mij samen
tot ееn noodlottig woord - "Afwachting".
Het put mij uit als een zandloper
waarvan de laatste korrels wegvloeien.

Mijn vluchtige glimlach lijkt steeds
meer op het bittere gegrijns
van mijn kwetsbare hart,
dat veel bitterheid door lijden
in de loop der jaren heeft beleefd.

En zelfs terwijl ik glimlach,
huil ik toch innerlijk van hartenpijn
en mijn glimlach is ..slechts een masker.

Mijn ogen
bewaren de levensvonk
door een flauwe flikkering van hoop,
ondanks de weerspiegeling
van veel verdriet
en tragische gebeurtenissen
in de loop der jaren.

Alle levenswaarden zijn geherwaardeerd
door mij gedurende de pijnlijke
afwachtende periode.

De hele wereld reduceerde tot
twee vitale levensbehoeften,
uitgedrukt in de woorden:
"Verblijfsvergunning" en
"Gezinshereniging".

Wij tellen de jaren,
en putten onze kracht tot overleven
uit een flauwe hoop en
in de blauwe verte van onze toekomst
proberen wij het silhouet van onze
langverwachte reьnie te onderscheiden…


16 oktober 2005