Я чытаю радкі знакамітых паэтаў,
Шмат аповесцяў, твораў і п’ес іх рукі,
І спрабую пісаць свае вершы пра гэта:
Пра жыццё і пра мары ў сумленнай душы.
Вось мой край! Гэта зелле лугоў, што бясконцы,
Што заўсёды без краю – бягуць і бягуць;
І блакіт усіх рэк, што, нібыта аконцы,
Адлюстроўваюць неба, хаваючы муць.
Гэта край, дзе як золата вырасла збожжа,
Дзе аблокі нібы караблі,
Дзе не можа быць месца вар’яцтву, бязбожжу,
Толькі радасць тут трэба дарыць!
Цэлы край наш малюнкам устае прад вачыма,
Гэта казка,у якой мы жывём.
Ну скажыце вы лепш, дык няўжо немагчыма
Гэты край палюбіць так як ёсць?
Я чытаю радк знакам тых паэта...
© Copyright: Дарья Пыхалова Сёмуха, 2006
Свидетельство о публикации №106010401644
Свидетельство о публикации №106010401644
Рецензии