Маци Загинуушага Воина

Апачыу ен сном нибыта
ружы - на шчаках
бесклапотны быццам хлопчык
- з шабляю в руках.

Валасы даугия блишчуць
шлемам крыжака
бесклапотны быццам хлопчык
- з шабляю у руках

дзесьци маци яго чакае
усе на шлях глядзиць
у вакенца засынае
альбо зусим не спиць

"бо як вернецца сынок мой
у дзверы пастучыць
а яго нихто не пазнае,
бо яго маци спиць"

сэрца матчына клапота
жалиць як змяя
"што кали свайго дзицяци
больш не пабачу я?"

На палицы - вочы строги
Марыя не спиць
и з иконы тая маци
на гэтую глядзиць

а ен дзесьци спиць нибыта -
ружы на шчаках
бесклапотны быццам хлопчык
з шабляю у руках

валасы даугия блишчуць
шлемам крыжака
бесклапотны быццам хлопчык
за шабляю у руках

але ж апачыу ен крэпка
ужо не дабудзиць
вось и шчоки пабелели
твар ужо не гарыць

як гарэу кали на кони
за ворагам скакау
як гарэу, на зямлЮ як
нежывы ен пау...

а дзесьци маци яго чакае
усе на шлях глядзиць
у вакенца засынае
у вакенца спиць

и усе бачыць сон адзины
у дзверы сын стучыць
але ж нихто не адпыняе -
бо яго маци спиць...