Цяжка, цяжка жыць на свеце...

Цяжка, цяжка жыць на свеце
Без бацькоу дзицяци
Бо на паншчыне памерла
Год таму як маци.

Цяжка цяжка жыць на свеце
Без бацькоу дзицяци
Бо забиты быу да смерци
Панам учора бацька

Цяжка цяжка жыць на свеце
Без бацькоу дзицяци
Слезы-кропельки на шчочки
Клича циха маци.

Ах, навошта мяне маци
Ты на свет нарадзила?
Ах чаму мяне радзиушы
Малаком кармила?

Цяжка, цяжка жыць на свеце
Без бацькоу дзицяци
Слезы-кропельки на шчочки
Клича циха бацьку

Ах, навошта ты мой бацька
На маци ажаниуся?
Ах, навошта ты зрабиу так
Што я нарадзиуся?

Цяжка, цяжка жыць на свеце
Без бацькоу дзицяци
Хто малога абарониць
Прытулиць, пагладзиць?

И идзе дзиця малое
Да могилак бацьковых
«побач з ими» - кажыць
«лягу стаць каб мертвым штобы»

ен у зямлю кладзецца циха
у руцэ – жалейка с дрэву
кажыць «цацку дарагую
у рай узяць з сабою трэба»

кажыць «анёлы за мною
прыляцяць ад бацьки з маци
каб душу малога янки
да исуса уверх забраци»

Але ж анёлы не прыходзяць
Сэрца Янки ужо не бъецца
Дожджык плачыць над магилкай
Ветрык у воздухе смяецца

Листапад прыйшоу са снегам
Мерзне возимь на ралли
Кали могилак здаецца
Ильецца гук з пад зямли

«Ах анелы не прыходзяць
мае сэрца цишей бъецца
дожджык плача над магилкай
ветрык у воздухе смяецца»

гэта у мОгилку праникшы
янку абудзиу мароз
и ён дудзець пачау у жалейку
у цацку што з сабой прынес

Бъецца спеу пад небам шэрым
Ци пачуюць бацька з маци?
Ци пашлюць сюды анелау
каб душу забраць дзицяци?

«не идуць ка мне анелы
мае сэрца трошки бъецца
дожджык плачыць на магилы
ветрык у воздухе смяецца»

у дзень гасподня нараджэння
у зимовай цишыни
раптам  анёлы з нябесау
пачули спеу з пад зямли

«Ах, анёлы не прыходзяць
мне у зямли халодна, жэрстка
хутка спыницца у пакуце
хлапчука малога сэрца»

Пана бога запрашаюць
Униз ляцяць на крылах белых
Бачуць хлопчык у жалейку
Дудзиць ртом закасцянелым

«ах анелы не прыходзяць
я адзины на зямли
я загину быццам кветка
бо ей не месца на ралли»

спеу уздымаецца да неба
памиж зорами гучыць
дзесьци побач з панам богам
сэрца дзицячые стучыць...