Наканавана

Жэка
Мне казалі: мужчына – стварэнне гасподне,
А жанчыну зляпілі з мужчыны.
Я чытала: Хрыстос прызямліўся ў Гародні,
Нарадзіўся Ісус у пустыні.

Я – рабро, і рабром мушу быць я давеку.
Гэта лёс, гэта наканавана.
І тады, як Адам стаў жывым чалавекам,
Ева жонкай ягонаю стала.

Лёс нікому не здрадзіць, нідзе і ніколі...
...Вось царква, збудаваная з муру.
Там ўнутры чалавек памірае ад болю:
Рэбры ціха ўпіваюцца ў скуру.

(17.02.2005)


© Copyright: Жэка, 2005
Свидетельство о публикации №105040200675
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Жэка
Рецензии
Написать рецензию
Лёс нікому не здрадзіць, нідзе і ніколі...

Молодец, хороший стих написала.

Валентина Томашевская   27.05.2005 07:49   •   Заявить о нарушении
+ добавить замечания
Спасибо, приятно.

Жэка   27.05.2005 09:56   Заявить о нарушении
+ добавить замечания
Написать рецензию     Написать личное сообщение     Другие произведения автора Жэка