МИН КАЙТМАДЫМ АВЫЛГА
Менә көз җитте. Яфраклар коела башлады,
Ашлыкларны җиеп алдылар һәм үләннәр сараланды.
Кошлар очып китәләр, калдырып монда оя;
Алар бит барыбер киләләр яз җиткәч монда.
Ә мин быел, яз җиткәч, кайтмадым авылга:
Иске, буш өйгә, калдырып аны көтәргә.
Китәләр җылы көннәр, китте быелгы җәй...
Кайтмасамда, беркайчанда оныталмыйм сине Җүрәй*.
1998
*Җүрәй – авылның исеме
***
© Copyright: Рафик Мостай, 2004
Свидетельство о публикации №104110800878
Свидетельство о публикации №104110800878
Рецензии