De gevrorene hart

De gevrorene hart

Alles ziet anders uit,
de woorden worden niet meer gebruikt...
aloles is over, alles is achter.
Alles was leugen, zelfs hoevel zachter…


Mijn liefde is begraven
Onder de bomen in de oude laan.
Kijk maar naar de grijze graven –
Daar zijn de harten op slot gedaan.

Maar zal ik verder gaan
Tot schijnt de zon, tot schijn de maan
En plukken bloemen op de veld.
Waar ben jij, lieve held ?

‘niema zal ons geluk zo maar geven,
alles hangt van ons af, moeten wij ernstig leven’
zong men in een lied, maar geloof ik erin niet meer.
Mijn liefde was nier genoeg voor ons, nooit weer.

Mijn hart is devroren,
het is warm binnen maar teleurgesteld.
Deze pagina is over –
Lat alles blijven alleen op het beeld...                7 mai 2002


Frozen is my heart

I went away, you went away
We never saw each other.
Another day, another way…
I feel, I’m really smothered.

I dug my heart deep in the park
Under the charming limetrees.
We were apart lost in the dark
You laughed at me with kisses.

My love meant nothing, nor did I,
You sort of played a game.
Your love is Art like ‘ dandelion –
Once bloomed, now fades away.

I’ll go to pluck the flowers sweet
Across the meadow field.
Soon grain will turn into the wheat
And apple-trees will yield.

‘for noghing noone gives us things’,
‘our life depends on us’,
the song went, ‘Happiness’, that means
there must be two of us.

My love was not enough for both
Of us. This page is turned away.
I locked my heart, keys in the froth.
You won’t come back my way…                May 8 2002