ab2. 14 Жаданая любая мэта 9 верша
Да мэты я iду крок за крокам,
Ды яе адсуваецца фронт,
Ужо бачу жаданае вокам,
Ды зноў чысты зусiм гарызонт.
Хай мэты не крануся рукою,
Ды прыемна пабачыць здалёк,
Бо здаецца мэта залатою,
Да яе зноў раблю яшчэ крок.
22.07.2000
4081 НЯХАЙ
Няхай дарога будзе вельмi слiзкай,
Няхай няспынна дождж халодны лье,
Няхай мэта не будзе вельмi блiзкай,
Ды радасна, калi душа пяе.
Як у анёла, вырастаюць крылы,
I не iснуе прыкрасцi нягод,
Iмпэту досыць i нястрымнай сiлы,
Каб да мэты дайсцi без перашкод.
14.08.2000
4095 МЕДНЫЯ ТРУБЫ
Прайшоў суровы шлях, агонь, ваду
У вынiку няма чым ганарыцца,
Не дасягнуў жаданую мэту,
Яна часамi i дагэтуль снiцца.
Мэта не засталась ўдалечынi,
Хоць не прайшоў праз медныя я трубы,
Ды не шкадую страчаныя днi,
Яны мне i цяпер бясконца любы.
16.08.2000
4353 АПОШНЯЯ ЦАЛЯ
Лячу праз буры доўгiя гады,
Дарэмна страцiў вельмi многа сiлы,
Ужо не болей цалi да мэты,
Трымаюць моцна у паветры крылы.
Стрымаў ад буры не адзiн удар,
Вятры нахабна крылы мне складалi,
Мо з часам i адкрыецца абшар,
Ды ёсць пагроза ад апошняй цалi.
20.10.2000
4420 КЛIЧА БАРАЦЬБА
Калi дасягнута мэта,
То барацьбы мiнулай шкода,
I адчуваеца бяда,
Не акрыляе асалода.
I перамога – як ганьба,
Такая псiхiцы прырода,
Наперад клiча барацьба,
Бо сум ад цiхага балота.
30.10.2000
4471 IДЭI I МАСТАЦТВА
Аб крылах марыў Леанарда,
Гады у пошуках прайшлi,
Хоць да мэты iшоў упарта,
Не адарваўся ад зямлi.
Iдэй заўсёды ёсць багата,
Бо думка птушкаю ляцiць,
Прагрэс дасць дзейнасць тэхнакрата,
Мастацтва трэба, каб зрабiць.
7.11.2000
4627 ДА ЗВЫЧАЙНАГА
К мэце iмкнемся i кахаем,
Нясе на крылах мара нас,
I незвычайнага чакаем,
Калi iдзе юнацтва час.
Як свечка, з часам згаснуць мары,
К мэце не хочацца iсцi,
Кахання не хвалююць чары,
Звычайным стане ўсё ў жыццi.
24.11.2000
4642 ВЕДЫ
Здараецца ў паходзе па грыбы
Апынiцца няўдалым вельмi пошук,
I неспакой ўзнiкае ад журбы,
Бо вечар, а пусты вялiкi кошык.
Заўсёды сутыкаемся з бядой,
Як лес не той i час зусiм не гэты,
Каб авалодаць вабнаю мэтой,
Абавязкова мець патрэбна веды.
26.11.2000
4782 АДКРЫТЫЯ ДЗВЕРЫ
Была нялёгкай да мэты дарога,
Прыйшоў, засталась працягнуць руку,
Ды, як жабрак, стаю я ля парога,
Бо дзверы апынулiсь на замку.
Але iсцi яшчэ не згасла змога,
Стрываю i абразу, i бяду,
Бо веру, што чакае перамога,
I дзверы я адкрытыя знайду.
21.12.2000
Свидетельство о публикации №103112600408