Пад зробленай з срэбра луною
Да шырокай і ціхай ракі
Па-над лесам крочылі трое -
То неслі труну мужыкі.
Йшлі павольна яны па сцяжыне,
І над німі ўжо лётаў кажан,
І ваўкі імчалісь за німі,
А нябожчык ў труне ляжаў.
Пад луной зграя воранаў вілась,
Нясліся ваўкі з усіх ног,
Раптам крышка труны адкулілась...
...І нябожчык кудысьці пабёг.
"Гэй, куды ты пабёг, нягодны!"-
Адзін з мужыкоў пракрычаў...
А ён - мярцьвяк, ён зусім свабодны
І перад ім - шлях у рай.
На стале шклянка гарэлкі
І кавалачак хлеба з соллю.
Я памёр, але ўсё ж веру,
Што не памру ніколі!
Пахаванне па-беларуску
© Copyright: Анархист-Философ, 2003
Свидетельство о публикации №103111600664
Свидетельство о публикации №103111600664
Рецензии
Хм...
Выдатно, але ж не зусiм зразумеу (типо бел. "интересно, но не совсем понятно" ( в силу плохого типо белорусского) )
Насколько сумел понять - ты начал исправляться. Больше серьёзности, но меньше эпотажа...
Так держать...
Антуан-Де-Жак 18.11.2003 06:11 • Заявить о нарушении
Выдатно, але ж не зусiм зразумеу (типо бел. "интересно, но не совсем понятно" ( в силу плохого типо белорусского) )
Насколько сумел понять - ты начал исправляться. Больше серьёзности, но меньше эпотажа...
Так держать...
Антуан-Де-Жак 18.11.2003 06:11 • Заявить о нарушении