2954 ЛЬВО
Бо там жыцця праведзена палова,
Яшчэ не згасла да яго любоў,
Хоць два гады жыву ужо без Львова.
Сумую я без букавых лясоў,
У думках iх нiколi не пакiну,
I высечкi у кветках бачу зноў,
Куды хадзiлi часам па малiну.
I вулiцы яго – краса красы,
Дзiвосную, як цуд, архiтэктуру
Пакiну ў сэрцы я на ўсе часы,
Мiж мной i Львовам не узнiкне муру.
Цяплом нас абагрэў, як бацька, Львоў,
Не горш, раней чым узбярэжжа Крыма,
Хоць не праходзiць да яго любоў,
Ды лепей грэе любая Радзiма.
26.01.1999
Свидетельство о публикации №103053100298
Щастя Вам і Вашій Вітчизні...
Щиро Ваш,
Валео Лученко 31.05.2003 11:17 Заявить о нарушении
У Львоў у думках я лячу,
Палёт прыемны і цікавы,
Прайсцісь па вуліцах хачу,
Папіць ў кавярні чорнай кавы.
Маё жаданне не міне,
Ваш цёплы водгук даў нагоду,
Вы заахвоцілі мяне
Зноў мець ад Львова асалоду.
Сваёй рэцэнзіяй Вы натхнілі мяне напісаць яшчэ
верш пра любы мне бясконца Львоў.
Дзякую за пажаданні.
З павагаю,
Anatoly Bolutenko 02.06.2003 08:20 Заявить о нарушении