Цётка. Добрыя весьцi.
Ах, браце родны, нясуцца весьці,
Ўжо граюць маршы там на усходзе,
Над кожнай хатай, у кожным мейсцы
Шчабечуць птушкі нам а свабодзе.
Усіх злучыла чароўна слова,
Жалезны вобруч скуў нам далонь.
I матка сына даць нам гатова,
I жонка мужа вышле ў агонь.
I дзед старэнькі бяжыць ў дружыну,
I ўнучак сьледам дзеда сьпяшыць.
Хлопец, абняўшы любу дзяўчыну,
На барыкадах сьмела стаіць.
Ах, браце, крэпка сіла ў народзе!
Добрыя весьці зусюль ідуць,
Бо то мільёны разам у згодзе
Да лепшай долі сьмела ідуць.
Ах, браце, важны момант прыходзіць,
Важну ахвяру прыйдзецца даць:
На небе сонца шчасьця усходзіць,
Толькі патрэбна хмары прагнаць.
(Сьнежань, 1905)
Другие статьи в литературном дневнике:
- 09.05.2016. Цётка. Добрыя весьцi.
|
