І азарылася ўсё
у свядомасці…
Душа,
як узбаламучаны
падчас чужога ўрагану горад,
лямантавала.
Рыкала,
і прарывалася да зразумення
…дагістарычного.
І тут!
Паэзіі душа,
з'явілася ўсім тым,
хто
зрынуты ніцма быў.
Усе!
…УСЕ,
хто не здолеў дамагчыся праўды ў гэтым у жыцці?
А так марыў…
Але,
тут жа ім…
Прыдумалі каханне,
і за яе –
гатовыя былі
пасылаць
усіх нас
на
сусветны
бойні…
Ну,
а гільяціна…
Вызваліла свет ад усіх яе ілюзій?!
...І тым не пашанцавала нарадзіцца ў Хірасіме,
а гэтым - у Нагасакі…
Акурат –
перад кітайскім Халакостам…
А,
жор Ярылы - сонца,
пад саркафагам –
чым не чараўніцтва
перамененае
чма
звычайнаго…
У Чарнобыльца.
Усе
ў
свядомасці!
І што?!
Так, нічога…
Ну, абсалютна нічога!!!
Мы...
Не вырашаем…
I азарылася
© Copyright: Ицхак Скородинский, 2023
Свидетельство о публикации №123051407409
Свидетельство о публикации №123051407409
Рецензии